“The Brit King of Jump Blues Guitar…“

Chris Corcoran is een Britse componist, gitarist en producer en erg begaan met R'n'B, Swing, Jazz en Boogie. Hij is als “Britse King of Jump Blues Guitar” al zo’n 20 jaar muzikaal actief als leider van een trio en een 7-koppige band. Hun unieke instrumentale blues is opwindend, dynamisch en volledig origineel, een unicum in de Britse blues scene. Verder is Chris Corcoran ook de gitarist van de hoog aangeschreven Laura B & Her Band en een geregistreerd componist voor Felt Music, met thuisbasis op Soho. Corcoran heeft ondertussen met veel van de beste Britse blues- en vintage-acts samengewerkt en leidt regelmatig gitaarworkshops, die erg populair zijn onder de liefhebbers van Jump Blues gitaar.

In de herfst van dit jaar verscheen het tweede “bigband”-album van Corcoran, getiteld 'Coolerator'. Het vervolg op zijn release 'Blues Guitar Grooves' uit 2017, dat door het Amerikaanse tijdschrift Blues Junction Productions werd uitgeroepen tot “Instrumental Album of the Year”. Eerder werd Corcoran in mei 2016, in #406 van Guitarist Magazine, geprofileerd als een van de beste gitaristen in de UK, met voorbeelden van zijn kenmerkende links van bijbehorende video op YouTube.

Op dit geheel instrumentaal album werkt Corcoran samen met zes muzikanten, die de kans krijgen om mee in de schijnwerpers te staan. Vanachter de piano: “Big” John Carter, de ritmesectie: Matt Radford: bas & Mike Thorne: drums, aangevuld met een driedelige blazerssectie: Nick Lunt: bariton en Lee Badau: tenor sax & Simon Da Silva: trompet, samen met een enkele gastmuzikanten. Vier van de tien nummers zijn covers en de rest klinkt alsof ze zo uit het swingtijdperk komen, met een vleugje groovy swingende Londense mod vibe.

“Coolerator” en “Get a Grip”, de eerste twee originelen zijn de opwarmers en brengen je direct in de stemming. "Comin 'Home Baby" is een jazzstandard geschreven Ben Tucker. Tucker schreef het als contrabassist voor het Dave Bailey-kwintet, waarvan hij deel uitmaakte. Na een eerste eigen opname kwam een kleine stroom aan covers op gang, die tot op vandaag doorgaat. Herbie Mann en Quincy Jones waren er heel vroeg bij en ook bij onze noorderburen volgden Jan Akkerman (1968) en Cees Schrama (1971) vlug. Al vrij snel schreef Bob Dorough op verzoek van Tucker er voor jazzzanger Mel(vin) Howard Tormé aka The Velvet Fog een tekst bij. Ook die versie werd, al zij het wat minder, gecoverd. De bekendste versie is die van Michael Bublé samen met Boyz II Men. Op de eerste plaats is er hier de vloeiende gitaar van Corcoran, maar ook de blazers mogen individueel knap hun ding doen. Jazz-meets-blues gitaar is een belangrijk onderdeel van dit nummer. Een ongebruikelijke en op zijn minst aparte keuze voor een instrumentale cover is “John The Revelator”. Deze traditionele gospel blues, een call/response song verwijst origineel naar Johannes van Patmos als auteur van het laatste boek van het NT, “Openbaring”. Gospelbluesmuzikant Blind Willie Johnson nam het in 1930 op en vervolgens hebben verschillende artiesten (o.a. Son House) hun vertolkingen van het lied opgenomen, vaak met variaties in de verzen en muziek. In de handen van dit bijzondere team past het qua sfeer precies in het geheel. Herbie Hancock hoort hier zeker ok thuis. Van zijn “Watermelon Man” een verscheen een eerste hardbopversie in 1962 op zijn debuutalbum ‘Takin' Off’ dat jaar de Top 100 bereikte. Het jaar daarna bracht de Cubaanse percussionist Mongo Santamaría een Latin popversie uit en in 1973 bracht Hancock het album ‘Head Hunters’ uit met daarop een compleet herbewerkte funky versie van het nummer. De drie versies werden later veelvuldig door andere artiesten gecoverd of gebruikt in samples. Naar eigen zeggen schreef Hancock het nummer in de hoop om met dit nummer zijn debuutalbum beter te kunnen verkopen. De titel verwijst naar een verkoper uit zijn jeugd die met zijn handkar vol watermeloenen door zijn buurt reed en luidkeels zijn koopwaar aanprees. Het geluid van de wielen over de straatkeien wordt in het nummer vertolkt door Carter’s bluesy pianoriff waarin Hancock r&b, souljazz en bebop combineert. Het roepen van de watermeloenenverkoper wordt door de improvisaties van Da Silva’s trompet en Badau’s sax uitgebeeld. Daarna volgen nog drie eigen composities -het swingende “Jumpin’ @ Bardies”, “Oh Yeah!” met het jazzy orgel van Claudio Corona als aanvulling op de koele gitaar en “Resolution Blues”, waar een twangy gitaar de toon zet- die, nogmaals, zo uit het swingtijdperk lijken te komen. Het donkere “Back @ the Chicken Shack” van Jimmie Smith’s gelijknamige album uit 1963, krijgt de nodige vrolijke intermezzo’s door korte maar smakelijke hoornsolo's. Corona’s orgel krijgen we nog een keer te horen op de afsluitende originele melodie “Sit Tight”, waarin de blazers de groove bepalen en enkele solo’s de kers(en) op de taart zijn.

‘Coolerator’ van de Chris Corcoran Band is dé muziek om op luie, ontspannende dagen in de achtergrond te draaien, want ze dringt gewoon je lichaam binnen en laat het niet meer los. Dit soort feelgood-muziek is perfect gebracht, tijdloos én werkt gewoon!

“’Coolerator’ by the Chris Corcoran Band is “the” music to play in the background on lazy, relaxing days, because it just penetrates your body and never lets go. This kind of feel-good music is perfectly performed, timeless and just works!... “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. Coolerator – 02. Get a Grip – 03. Comin’ Home Baby [B. Dorough/ B. Tucker] – 04. John the Revelator [R. Johnson/ traditional] – 05. Watermelon Man [H. Hancock] – 06. Jumpin’ at Bardies – 07. Oh Yeah! – 08. Resolution Blues – 09. Back at the Chicken Shack [J. Smith] – 10. Sit Tight / Music/Lyrics by: Chris Corcoran & Mike Thorne, as [noted: 3-5,9] © 2020 - Produced by: Chris Corcoran, Mike Thorne & Paul Richardson| Album credits: Chris Corcoran: guitar / Mike Thorne: bass / “Big” John Carter: piano / Nick Lunt: baritone sax / Lee Badau: tenor sax / Simon Da Silva: trumpet & Guests: Claudio Corcoran: Hammong Organ / Jason Ribero: percussion

Discography CHRIS CORCORAN BAND: Coolerator (instrumental album) [2020] | Blues Guitar Grooves, feat. Mike Thorne, Matt Radford, Nick Lunt, Lee Badau, “Big” John Carter & Simon Da Silva [2017] || Laura B and her Band: w/Chris Corcoran (guitar): Just a Little Love, By [2020] | Wlile the Goping’s Good [2020] || Rollercoaster! A Ride through Walter’s World, by Giles Robson & Chris Corcoran [2018] || Chris Corcoran Trio (Chris Corcoran: guitar, Dave Lagnado: double bass & Peter Greatorew): drums: Listen Up! [2016] | The Getaway [2020 ||